source : unknown
Ζούμε σε ένα κόσμο που επικρατούν οι δεξιόχειρες. Το δεξί χέρι θεωρείται το «καλό», το συνηθισμένο, ενώ το αριστερό θεωρείται πιο «σπάνιο» και εξεζητημένο. Έτσι με βάση μια... «δημοκρατική πλειοψηφία» οι δεξιόχειρες επικρατούν. Όμως με βάση νέα στατιστικά δεδομένα, οι ισορροπίες αλλάζουν, οι αριστερόχειρες αυξάνονται και ίσως είναι αυτοί που στο μέλλον θα «κυβερνούν» μιας και επιπλέον κατέχουν μια σειρά από αξιοθαύμαστες «δεξιότητες» που τους δίνουν ένα ποιοτικό προβάδισμα. Όπως είναι γνωστό ο ανθρώπινος εγκέφαλος αποτελείται από δύο ημισφαίρια, ορίζοντας δύο τύπους ανθρώπων: τους «δεξιόχειρες» (στους οποίους επικρατεί η λειτουργία του αριστερού ημισφαιρίου) κα τους «αριστερόχειρες» (στους οποίους το πάνω χέρι έχει το δεξί ημισφαίριο). Η κουλτούρα του δυτικού κόσμου των τελευταίων αιώνων ευνοεί τους δεξιόχειρες (ή το αριστερό ημισφαίριο αν θέλετε), θεωρώντας ότι γίνεται με το δεξί χέρι σαν «καλό». Δεν είναι τυχαίο ότι ευχόμενοι μια ευνοϊκή εξέλιξη λέμε «να πάνε τα πράγματα δεξιά». Έτσι ακόμα και τα πρόσφατα εκπαιδευτικά συστήματα ευνόησαν το αριστερό ημισφαίριο (και συνεπώς τους δεξιόχειρες), δηλαδή τον αναλυτικό, γραμμικό τρόπο σκέψης και αντίληψης των πραγμάτων. Αντίθετα, το «διαισθητικό», καλλιτεχνικό δεξί ημισφαίριο παραγκωνίσθηκε με αποτέλεσμα οι αριστερόχειρες να θεωρούνται «περιθωριακοί». Δεν είναι μακρινές οι εποχές που - με ένα ρατσιστικό κριτήριο - οι αριστερόχειρες υποχρεώνονταν (ακόμα και με τη βία) να μάθουν να γράφουν με το δεξί και που και οι ίδιοι ένιωθαν ένοχοι για το «κουσούρι» τους. Σύμφωνα με τα ως τώρα στατιστικά δεδομένα, ένας στους 10 ανθρώπους είναι αριστερόχειρας (δηλαδή 600 εκατομμύρια του παγκόσμιου πληθυσμού). Τώρα, όμως τα πράγματα αλλάζουν και η ζυγαριά δείχνει να τείνει να ισορροπήσει, καθώς ο ρυθμός γέννησης αριστερόχειρων αυξάνεται σταδιακά και αναμένεται ως το 2020 ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι να είναι αριστερόχειρες. Όπως δηλώνει και καθηγητής Βιολογίας Alexander Dubov «ο αριθμός των αριστερόχειρων μωρών που γεννήθηκαν μέσα στο 2005 είναι διπλάσιος από αυτά που γεννήθηκαν το 1990» & Το δεξί ημισφαίριο αρχίζει να κερδίζει έδαφος. Όμως - δυστυχώς για τους δεξιόχειρες - το θέμα αρχίζει να τίθεται και ποιοτικά! Οι ειδικοί θεωρούν ότι η ανθρωπότητα σαν είδος βελτιώνεται και αυτό οφείλεται μεταξύ άλλων και στην αύξηση των αριστερόχειρων καθώς και στην ανάδειξη των - τόσα χρόνια - καταπιεσμένων δυνατοτήτων τους. Οι τελευταίες έρευνες δείχνουν ότι ο δείκτης νοημοσύνης (IQ) των αριστερόχειρων είναι σε γενικές γραμμές υψηλότερος από των δεξιόχειρων. Επιπλέον, ένας στους πέντε ανθρώπους που θεωρούνται «επιτυχημένοι» - και με κάποιο τρόπο ξεχωρίζουν - είναι αριστερόχειρες. Οι ικανότητες των αριστερόχειρων αρχίζουν να αναδύονται από την αφάνεια και αυτό αλλάζει τον κόσμο μας. Για παράδειγμα, οι αριστερόχειρες έχουν μια υψηλότερη ικανότητα στην αντίληψη των ήχων και των χρωμάτων, ενώ διαθέτουν και μια «φωτογραφική» μνήμη, η οποία διατηρεί για μεγάλες περιόδους αναλλοίωτες τις εντυπώσεις της. Ακόμα και στις ικανότητες που θεωρούνται «παραφυσικές» οι αριστερόχειρες έχουν τον πρώτο λόγο. Σύμφωνα με δηλώσεις του καθηγητή Alexander Lee που ερεύνησε τα στατιστικά δεδομένα, ελάχιστοι δεξιόχειρες συγκαταλέγονται ανάμεσα στα άτομα που έχουν διάφορα χαρίσματα όπως τηλεπάθεια, όραση διαμέσου της ύλης (αλλιώς «όραση X-ray»), κ.λπ. Για τους επιστήμονες, τα επόμενα χρόνια αναμένεται μια αναμέτρηση σε ψυχολογικό-κοινωνικό επίπεδο ανάμεσα σε δεξιόχειρες και αριστερόχειρες. Αναμέτρηση που κάποιοι δεν διστάζουν να την παραλληλίσουν με την μάχη για επικράτηση μεταξύ Κρο-Μανιόν και «ανθρώπου του Νεάντερταλ». Πολλοί μάλιστα στοιχηματίζουν υπέρ των & ανερχόμενων αριστερόχειρων, καθώς πιστεύουν ότι μια ανθρωπότητα στην οποία θα επικρατούν οι αριστερόχειρες θα διαθέτει υψηλότερες διανοητικές ικανότητες αλλά και πιο ευαίσθητες αισθήσεις αγγίζοντας αντιληπτικές ικανότητες πιο λεπτές από ό,τι σήμερα. Με άλλα λόγια υψηλότερη αντίληψη και υψηλότερη ικανότητα σκέψης. Αν δούμε το θέμα από ιατρική άποψη, μια ανάλογη «μάχη» διεξάγεται και κατά την κυοφορία ενός εμβρύου, καθώς οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει μια συγκεκριμένη στιγμή στη ζωή του εμβρύου που κρίνεται αν το παιδί που θα γεννηθεί θα είναι δεξιόχειρας ή αριστερόχειρας. Η στιγμή εντοπίζεται στη διάρκεια του τέταρτου μήνα της κύησης, οπότε κάτι συμβαίνει στον εγκέφαλο του εμβρύου και το δεξί ημισφαίριο κυριαρχεί. Αν συμβεί αυτό, το νεογέννητο θα είναι αριστερόχειρας. Σε ένα «ενδιάμεσο ενδεχόμενο», υπάρχει περίπτωση η διαδικασία να ανασταλεί οπότε το παιδί που θα γεννηθεί έχει διπλές ικανότητες: λειτουργεί εξίσου καλά με το δεξί και το αριστερό μέρος του σώματός του (είναι αριστερο-δεξιόχειρας θα λέγαμε!) Άλλη μια στατιστική έρευνα έδειξε ότι οι αριστερόχειρες γεννιούνται συχνότερα από μητέρες άνω των 30 ετών και επιπλέον γεννιούνται συνήθως στο δεύτερο μισό του έτους, δηλαδή από Ιούλιο μέχρι Δεκέμβριο ! Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή, διάσημοι αριστερόχειρες υπήρξαν ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ο Λέων Τολστόι και ο Τσάρλι Τσάπλιν, ενώ και στις μέρες μας η Νικόλ Κίντμαν αποτελεί παράδειγμα «αριστερόχειρης διασημότητας». Προς το παρόν, η επέλαση των αριστερόχειρων συνεχίζεται και επίκειται η «μάχη» με τους δεξιόχειρες! Ο χρόνος θα δείξει ποιοι τελικά θα πάρουν το... πάνω χέρι σε αυτή την αμφίρροπη αναμέτρηση. Έτσι κι αλλιώς... ο κόσμος μας αλλάζει !!!

  

Βρίσκομαι εδώ.
Στο σκοτεινό υγρό τουνελ που πλανιέμαι εδω και καιρό..
Λιγα πράγματα νιώθω.
Την κρυα πέτρα που περιβάλλει τον δίχως αυριο κόσμο μου.
Και το απόκοσμο εκεινο βουητό που κυριαρχέι.Περα απο ολα αυτα το σκοτάδι..
Ομως υπάρχουν και μονοπάτια.Μικρά,τα οποια μου παιρνουν,συνεχώς,τα μυαλά.
το καθένα εχει στο τέλος του μια πορτα.Αδικος κόπος.
Ολες κλειστές χωρίς τρόπο για να ανοίξουν.Εχω προσπαθήσει άπειρες φορές.Με στέλνουν βίαια πίσω.Τειχη φαντάζουν.
Δεν ξέρω γιατι ειμαι εδώ.Αν ήμουν πάντα η όχι.....
Δεν υπάρχει τιποτα.Δεν ξερω τιποτα.
Κοιτω γύρω μου- δεν υπαρχει κανέις.Τα πάντα επαναλάμβανονται σαν μια κακοπαιγμένη λούπα.
Δεν υπάρχει χρόνος.Μόνο εγώ και το νέρο κινούμαστε.Οι σταγόνες περνούν και εγώ πλανιέμαι μάταια.
Κάμποσες σταγόνες μετά' νιώθω μια αλλαγή.Το βουητό.
Αλλαζει χροιά.Αλλαζει τόνο.Μεταμορφώνεται σε κάτι που μ'αρέσει.Δεν ειναι πια μονότονο αλλα είναι ακομα μουντό.
Για πρώτη φορά με αγγίζω...Ειναι παράξενο.Ολα όσα με περιβάλλουν αρχίζουν να αλλάζουν.
Ο ηχος δεν γεμίζει μονο εμένα.Ο χώρος γεμίζει απο ήχους ,διαφορετικόυς.Μα ειναι ταιριασμένοι αρμονικά.
Πρωτη φορά ειναι που αντιμετωπίζω κατι τέτοιο...η μήπως όχι....?
Πλεον ειναι ξεκάθαρο.Μια μελωδία.Οι μύες του προσώπου μου κινούνται ανεξέλεγχτα.
Στο βάθος διακρίνω εναν ήχο αλλιώτικο.Κατι γνώριμο.ΝΑΙ.ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ-Σκεφτομαι.Μια φώνη ακολουθέι τη μελωδία καθώς πλησιάζει..
Ενας εκκωφαντικός τριγμός και ύστερα ολα ακόυγονται πεντακάθαρα...Δεν ξερω αν ειναι γυναικεία η φωνή που με διαπερνά...
Για πρώτη φορά βλέπω τα χέρια μου.Το σώμα μου.Γρήγορα αντιλαμβάνομαι πως υπάρχει φώς.Κοιτώ παντόυ.Αλλοπαρμένος.
Εχω τρελαθέι.Προσπαθώ να βάλω μέτρο στον εαυτό μου.Ματαια.Το φώς με έχει συνεπάρει..Τα μονοπάτια φωτισμένα και πολλά υποσχόμενα.Οι πόρτες έτοιμες να
ανοίξουν.
Το μυαλό μου πλυμμηρίζει με εικονες,ονειρα,σχέδια χρώματα και σκέψεις.Λειτουργώ σαν άνθρώπος για πρώτη φορά.Κοντοστέκομαι-Κ ομως τωρα π το ξανασκέφτομαι δεν
ειναι η πρώτη φορα.Δεν ειμαι σίγουρος.Δεν ειναι ωρα για τέτοια..Θέλοντας να ανόιξω ολές τις πόρτες καθως εξερευνώ τους διαδρόμους υπο το φώς,η άκρη του
ματιού μου συλλαμάνει μια μορφή..Τρεχει..Κινειται στο χώρο με ταχύτητα' γυναίκεια ειναι θαρρώ...Μα πώς μπορώ να είμαι σιγουρος οταν λίγο πρίν ζόυσα στο
σκοτάδι??Ειναι εκεί.Οχι καπου συγκεκριμένα.Πολλες φορές δε την βλέπω αλλα νιώθω την Παρουσία της.Αν και αβέβαιος.
Ειναι λίγα πλέον αυτά που αναζητώ...Δεν μπορώ να περιγράψω τα συναισθήματα.Εικονες ξεπηδούν μες το μυαλό μου.Μνήμες τις ονόμασα.
Ειναι χαρα?
ΕΙναι ερωτας?
ΕΙναι ευτυχία?
ΕΙναι ολοκλήρωση?
Ειναι ελευθερία?
Ειναι αυτό που πάντα αναζητούσα?
Ερωτήματα.Αναπάντητα.
Πριν προλάβω να κατανοήσω τι νιώθω και τι κατάσταση επικρατεί γύρω μου..εκείνο το απόκοσμο θλιμμένο βουητό επιστρέφει..είχε παρέα εκείνη τη φορά..Βαρια
βήματα..Σου σπάραζαν την ψυχή καθως πλησίαζαν..
Με μιας..Το φώς εξαφανίστηκε.Το ιδιο και η σκιά που τριγυρνούσε χαρόυμενα γύρω μου.Δεν υπαρχουν σκιές στο σκοτάδι.Μαζι της χάθηκαν και όλα οσα έφερε..
ξέρω..το εχω ξαναζήσει..μπορεί και όχι..

Ενα πικρο γέλιο.Τραγικό...
Κάνω σαν να μη συνέβη τίποτα και συνεχίζω.Ηταν αδύνατον.Η γή έφυγε κατω απ'τα πόδια μου.
Κάνω ενα βήμα και σωριάζομαι στην κρύα πέτρα που με σκίζει.
Ενα κενό.
Δεν μπορω να κουνηθω.
Δεν μπορω να σκεφτώ.
Η καρδιά μου.Τρέχει.Χτυπά με δύναμη το σώμα μου καθώς η ανάσα μου λιγοστευει.
Τα πόδια κομμενα....κατάσταση σόκ.Ολα ειναι μάταια πια.Η αρνηση με διακατέχει.Δεν θελω τίποτα πια.
Εμαθα πως οι πόρτες που τοσο καιρό ονειρέυομαι να περάσω ανοιγουν μόνο με φως.Ακόμα και τα μονοπάτια διασχίζονται με δυσκολία στο σκοτάδι.
Εμαθα πάντως να βλέπω καλύτερα στο σκοτάδι.Δεν εχω δύναμη για περαιτέρώ σκέψεις.
ΑΠΟΚΟΙΜΙΕΜΑΙ............
........................
........................
........................
..........Βρίσκομαι εδώ.
Στο σκοτεινό υγρό τουνελ που πλανιέμαι εδω και καιρό..
Λιγα πράγματα νιώθω.
Την κρυα πέτρα που περιβάλλει τον δίχως αυριο κόσμο μου.
Και το απόκοσμο εκεινο βουητό που κυριαρχέι.Περα απο ολα αυτα το σκοτάδι..
Ομως υπάρχουν και μονοπάτια.Μικρά,τα οποια μου παιρνουν,συνεχώς,τα μυαλά.
το καθένα εχει στο τέλος του μια πορτα.Αδικος κόπος.
Ολες κλειστές χωρίς τρόπο για να ανοίξουν.Εχω προσπαθήσει άπειρες φορές.Με στέλνουν βίαια πίσω.Τειχη φαντάζουν.
Δεν ξέρω γιατι ειμαι εδώ.Αν ήμουν πάντα η όχι............................ . . . . . . . . . . . . . . . . . .

SHUT THE FUCK UP 'N' LISTEN.BUILDING STEAM WITH A GRAIN OF SALT.